Historia e ushtarit hungarez që u qëllua në kokë dhe nuk fjeti për 40 vite

Nga Jesse Beckett, War History Online

Përktheu: Sonila Backa-abcnews.al

Një vit pas Luftës së Parë Botërore, Paul Kern, një ushtar hungarez, u qëllua në kokë nga një plumb nga forcat ruse. Por në vend që të vdiste, siç pritej nga një plagë kaq e rëndë, Kern mbijetoi dhe u shërua.

Ai nuk e kishte humbur aftësinë për të dëgjuar apo edhe për të parë, por kishte humbur aftësinë për të fjetur.

Rasti i Kernit i hutoi mjekët për 40 vjet.

Kern ishte një ushtar hungarez që luftonte në vijën e parë të Luftës së Parë Botërore dhe një anëtar i trupave elitare të Hungarisë. Pikërisht gjatë një sulmi në vitin 1915 ai u qëllua në kokë nga një plumb nga forcat ruse. Kern u dërgua menjëherë në spitalin e Lemberg.

Plumbi i kishte hequr një pjesë të lobit frontal, i cili është i përfshirë në një gamë të gjerë aktivitetesh të trurit, duke përfshirë lëvizjen, planifikimin, emocionet, zgjidhjen e problemeve dhe shumë të tjera.

Kjo pjesë e trurit konsiderohet si qendra e kontrollit të sjelljes dhe emocioneve. Kur Kern u zgjua, ai nuk ishte menjëherë i vetëdijshëm se sapo kishte humbur aftësinë për të fjetur, raporton abcnews.al.

Lobi frontal është përgjegjës për sjelljen njerëzore, kështu që një dëmtim i tij mund të rezultojë në një numër masiv simptomash. Por edhe për një dëmtim të lobit frontal, rasti i Kernit është një anomali shkencore.

Kern nuk fjeti kurrë më. Ai u largua nga ushtria shpejt dhe u kthye në jetën civile. Jo vetëm që kishte humbur aftësinë për të fjetur, por kishte humbur edhe dëshirën Ditët e tij ishin tetë orë më të gjata se zakonisht, një bekim dhe një mallkim.

Si fillim, Kern u përpoq ta detyronte veten të flinte, por për të kjo ishte më e lodhshme sesa thjesht të qëndronte zgjuar. Gjumi është jashtëzakonisht i rëndësishëm për të mbajtur një trup të shëndetshëm , si fizikisht ashtu edhe mendërisht.

Ndërsa jeni në gjumë, trupi juaj rindërton dhe rikthen sistemet vitale duke përfshirë trurin, i cili mendohet të jetë prioriteti kryesor për restaurimin gjatë gjumit. Gjumi gjithashtu ka një efekt masiv në gjendjen njohëse të një personi. Mungesa e gjumit mund të dëmtojë rëndë shëndetin dhe madje të shkaktojë halucinacione dhe ndryshime të tëra në personalitet, raporton abcnews.al.

Është kaq e rëndësishme saqë një mungesë ekstreme e gjumit besohet të jetë fatale. Megjithatë, për Kern, asnjë nga këto nuk ishte një problem, gjë që është një nga arsyet që rasti i tij është kaq i jashtëzakonshëm.

Në fakt, ishte çështja praktike e të qenit zgjuar për 24 orë në ditë për të cilën Kern ishte më i pakënaqur. Kern ishte në gjendje të jetonte një jetë kryesisht normale pa shkuar kurrë për të fjetur dhe nuk kishte efekte të dukshme të dëmshme.

Ai e kaloi kohën duke lexuar dhe duke takuar të dashurit e tij. Për rreth një orë çdo ditë, Kern mbyllte sytë për të pushuar nervat e tij optike, diçka që duhej ta bënte përndryshe do të kishte dhimbje koke.

Natyrisht, shumë mjekë ishin skeptikë në lidhje me pretendimet e Kernit, por ai udhëtoi nëpër botë tek çdo mjek që donte ta ekzaminonte, duke i hutuar të gjithë. Një teori e propozuar ishte se ai ishte duke përjetuar mikrogjume, gjë që as Kern nuk e dinte.

Një ide tjetër ishte se plumbi rus hoqi një pjesë specifike të trurit që ishte përgjegjës për gjumin. Pavarësisht, shumica e mjekëve besonin se Ken do të vdiste në një moshë të re. Ata ishin pjesërisht të sakta, pasi ai vdiq në vitin 1955 në një moshë relativisht të re. Megjithatë, Kern kishte jetuar 40 vitet e fundit pa gjumë, duke e bërë atë një rast vërtet të jashtëzakonshëm.

/abcnews.al