EFEKTI DHE DOMOSDOSHMËRIA E GUXIMIT NË MOMENTE TË VËSHTIRA
Taxhudin Hamidi -Tetovë
“Mos i prishni punt tuaja”. (Kuran, Kaptina Muhamed:33).
Kohën që e përjetojmë të gjithë nën presionin mediatik dhe të insinuacioneve të oligarkëve nga bota hegjemoniste po trondit çdo kutë të kësaj sipërfaqe demografike dhe të gjith globit.
Padyshim se humbja e lidhjeve me shumë programe dhe konstalacione të nevojshme dhe të domosdoshme bartin me vete sekuencat e tyre mes qëndrimit të individit me veten dhe të tjerët.
Pra, si t’ia bejme të gjithe e thonë !
Vërehet shqetësimi në griamsat e tyre dhe të brngos ky fakt.
Mirpo në bisedat e dhe përvojën e tyre përsëri lind një shpresë e cila na bën të mbetemi kohernt me nevojat tona.
A gjindet ndonje rrugedalje për ne si popuj që na shprazën rezervat tona na i zhdukën mjetet dhe veglat për punë dhe na detyrojnë të blejmë produktet e tyre me çmime kosmike dhe me fonemën e hapsirave ajrore hiperson.
Humbëm buxhetin dhe PBV të vendbanimeve tona briljante.
Humbëm lidhjen e fortë me personalitetin tonë dhe me shoqerinë besnike,sepse u larguam sa që nuk njihemi nga dimenzioni human,ekonomik,kombëtare dhe fetarë.
Institucionet morrën qëndrimin të largojnë çdo kontribut dhe çdo prodhim nga duartë e vendit ku ne kemi lindur dhe jetojmë.
Ata më shumë punonin për të friguar … se sa për të dhënë shpresë për të qëndruar stoic në vendbanimet pjellore dhe agrare.
Para disa ditë po e lexonim nje felton ku qeveria Kroate kishte filluar iniciativen për kthimin e të rinjëve në vendin e tyre duke u siguruar nga 26. 500 EU nëse kthehen në vendin e tyre.
Kjo iniciativë dëshmonë se vendi përpiqet për rehabilitimin e gjendjes kaotike sa i përket shpërnguljes dhe fshtrave të shparazura.
Që d’të thotë ofronë një zgjidhje .
Këtu, tek ne, akoma nuk është ndërmarrë asnjë iniciative qeveritare dhe qytetare dhe nga organizatat jo qeveriatre jo per kthimin e të rinjëve por për parandalimin e këtyre të rinjëve pa shpresë qe kanë mbetur në një numër minor.
Gjendja e re e krijuar nga agresioni dhe invazioni rus ndaj ukrainës po reflektonë një oscilim edhe me te tmerrshem ndaj vendit tonë dhe rinisë tonë e cila mbeti pa veglat e punës në çdo sferë të jetës.
Kjo gjendje sikur po dëshironë të atakojë çdo individ por shqiptarët në diasporë dhe keta që bejnë pergaditje për të braktisur vendin do t’i godas në disa forma të ndryshme.
Diaspora duke u mbështetur në fondacionet dhe institucionet e BE nuk janë duke e kuptuar, por ata që mbajnë llogari edhe për vendlindjen janë në njeë shqetësim sikur ne këtu.
Dhe kjo nga aspekti mendorë dhe emotive po fillonë të bashkonë qëndrimet e reja të vatanit dhe vendlindjes.
E cila sido që të jetë për momentin ajo vlenë shumë më shumë se çdo vend tjetër
Goditjet do te jene shume te dhimbshme ne drejtim te mikro-makro kompanive arsimi, sporti dhe shume dikastere te rendesishme.
Gjithashtu kjo situatë d’të prek edhe çështjen e zhvillimit konfesional dhe religjioz.
Bashkësitë fetarë do të varen edhe më shumë nga politika dhe jo nga shteti.
Doktrina e fesë kërkonë që ne të varemi nga shteti dhe organet e saja dhe jo nga politikat të cilat askund nuk firmosen dhe nuk vërtetohen me dokument që nga shpallaja e pavarsisë dhe gjisënisma e pluralizmi.
Edhe pse kjo veprimtari shume qendrore dhe e afërt me shpirtin e çdo individi pa marrë parasyshë i cilit konfesion është po i rezikohet ekzistenca e zhvillimit.
Sepse njerëzit në situata të vështyra dhe kritike shpresojnë ndihmën e fese e cila mvaret gjithashtu nga fonde të caktuara duke haruar ndihmën e Zotit, të Cilin me dekada të tëra e kanë hidhëruar dhe fare nuk e kane respektuar ligjin dhe urdherat e fesë se Tij.
Ajo që është respektuar ka qene rudimentare dhe me vetëiniciativë dhe jo me programe të shkruara dhe të publikuara e lënë ne mëshirën e duarëve të popullit.
Shumica mendojnë se feja quhet ajo pjese emotive dhe moment i një situate të pa organizuar juridikisht me dekada.
Ra, fe quhet ajo pjesë e jetës e cila është e përgaditur me të gjitha argumentet e të vertetave juridike dhe religjioze dhe te respektimit te urdherave te Zotit në nivel të lidhura në kushtetutë .
Në Kuran ekziston një verset ku alarmon komunikimin e demostrimit akut të një krize apo shpëtim nga kirza momentale apo më mirë të quajmë ajet-verset , ne lidhje me tufanin e haz.Nuhit.
Haz.Nuhi një periudhë të gjatë po përgaditej për një mjet i cili d’ta shpëtojë popullin nga tufani.
Pasi i afërmi i tij mbeti jashta anijes haz.Nuhi iu drejtua me ëndje dhe mallengjim, (ja bunejje irkeb meana…) ,që në shqip merr këtë kuptim,”Im bir,ngjitu me ne në anije…”!?
Ky moment është i afërt me gjendjen tonë të tashme dhe me gjendjen e tërë globit nga përfshiraj frikës nga ngjarjet dhe rrethanat ne globin mbarë .
Anija jonë e shpëtimit, konsiderohet identiteti jonë,toka jonë,pasurija jonë,rinija jonë, dituria dhe historija jonë,feja jonë sbashku me guximin, turpin,sjelljen,mikpritjen tonë , durimin dhe respektimin e fqinjëve dhe ahlakun tonë par excellence .
Të gjitha këta vlera shekullore pa fije turpi dhe frike lejuam të mbeten jashta dhe në shoqerim me ” birin e pa dëgjueshëm” të haz.Nuhit i cili mohoi dhe pergenjeshtroi realitetin.
Tani,a ka mbetur ndonje shansë tjetër.
Sigurisht … Po!
Shansa më e madhe ekzistonë në takimin e diturive të vërteta të drejta të cilat krijojnë dhe ndërtojnë bashkimit te kombit dhe ummetit.
Kjo dyndje … e pakuptimtë është rezultati dhe efekti i arsimit (sss) stereotip, steril dhe suplent dhe mungesa e bashkimit dhe unionit kombetare dhe fetare.
Shkëputja e pjesëve të identitetit shqiptarë demoloi supstancën më eminente dhe arterjen – damarin kryesorë që ushqenete shpresën,guximin,diturine intelegjencën dhe dashurine ndaj vlerave dhe resurseve më sublime të vendit tonë apo të vendbanimeve me popullësi shqëipatre .
Kjo është çështja…tregimi dhe e vërteta e historise së popullit me dignitet shekullore.
I cili kohën e fundit përjetonë krizën jo si dikurë … por tani nga kriza e ekzistencës ekonomike dhe mungesa e përballimit nga çmimet të artikujve ushqimorë.
