FRIKA NGA ARDHMËRIA HIDHËRIM I KRIJUESIT APSOLUT
Taxhudin Hamidi – Tetovë
Për fat të keq gjendja botrore në fushën e paqës dhe sigurisë po kalon provimin më të rezikshëm dhe të pa sigurtë.
Sistemi i rendit botrorë po harxhonë resurset humane për të ripërtëritur politikat e suportit njerzorë dhe human.
Kjo është një demode dhe një dështim që nuk e priste bota nga sistemi demokratik apo kapitalist.
Përparimi teknologjik erdhi si një ndihme nga Zoti, por strukturat udheheqese botrore nuk e parnuan si falenderim nga Zoti por si kontribut mendorë të abzuar në dyshime dhe dilema që nuk lejonë bashkimin e botës dhe të popujve .
Kohën e fundit edhe pandemia po i shfaq të njëjat parashikime dhe diagnoza të rezikshme në qarkullimin dhe levizjen e njerëzve në aspektin e destinacioneve nderkombetarë.
Tani kohën e fundin ndëgjojmë përsëri restrikcione të theksuara … .
Rendi botrorë po përjetoi një çarje të madhe në aspektin ekonomik.
Dhe kjo po shkaktonë dallime të theksuara në rafshin e stabilitetit ekonomik dhe të sigurisë.
Kjo gjendje sikur po trishton vendet e ballkanit të cilat akoma nuk kanë etabluar gjendjen e tyre në organizatat botërore.
Është nonses të ndëgjojshë se si kërkohet ndryshime të kufive me Kosovën dhe përfundimi i politikave me “Dodikun” i cili vetëm se dëshiron të mbajë në periferi “stabilitetin” e ballkanit dhe banorëvë të sajë .
Ata duke vendosur establishmentin në pozita të caktuara duke u gënjyer me deviza (S.M.) të cilat edhe ushtria e Milosheviqit nuk arriti t’i konsolidojë dhe t’i perfundojë në favor të askujtë.
Dëshirojnë vetëm të gënjejnë opinion serb dhe sllav me legjendat dhe mitologjinë serbe të pa pranuar nga vetë ata si realitet.
Në librin “ Ku po shkon Bota “ të filozofit dhe sociologut botrorë Idgam Moran i cili konstaton se përparimi botrore nuk d’të thotë: Dobia e njerzimit .
Përkunder përparimit teknologjik të shteteve të fuqishme në përmirsimin e shoqërive dhe përjashtimi i egoizmit, ekstremizmit dhe nacionalizmit, ne akoma po përjetojme vlerat e dhunshme si në kohën e gurit.
Një befasi e madhe që nuk e kemi menduar.
Në vend që të hapen shumë popuj në aspektin shoqërore dhe teknologjik ata po përjetojnë krizat e mëdha ekonomike dhe të papunesisë.
Kombi jonë shqipatrë asnjëhere nuk ka qenë në këtët gjendje të pamundesisë për t’u dalë në ndihmë shtresave të reja dhe të vjetruarara-pleq.
Kjo gjendje padyshim rezikon pluralizmin politik,demokartik dhe ate të mësimeve të Kuranit Fisnik .Nga servilizmi i theksuar jemi ne disgust apo siç e perdorin popujt e msopotamisë ishmizazijj!
Të dy popujt edhe ai muslimn edhe ai krishter ( shqipatarë dhe maqedon) po u pengon kjo gjendje e interfokusuar ne çeshtjet jot e zgjedhura mes te drejatve te shqipatarë dhe të tjerëve.
Të dy popujve po ju pengon nje gje e tille.
Por nuk kane mundësi ta shprehin dh eta tregojnë haptas nga frika e etiketimeve te ndryshme .
Është problem ambivalent si fenomen.
Sepse , kriza nuk është vetëm nga një anë por nga të dyaja anët ajo e ikjes së rinis dhe ajo e klasës së tretë, pelqët të cilët mbeten pa ndihmën e foracve të reja.
Mundi i tyre po katandiset para syve të tyre.
Ata me shume befasi dhe keqardhje vërejnë bastardimin demografik në vendbanimete e tyre.
Dhe kjo i frikon pa masë!?
Ata me shumë mund kanë ndëtruar një jetë modeste për të
shkolluar dhe për të përgaditur bijtë e tyre … tani përnjëherë gjithça po merr fundë si kulla e kartonit.
Kjo nuk është lejuar në asnjë fushë studimi dhe fetarë.
Si mundet të shkatërohet një brez i tërë në aspektin ekonomik.
Duke marë parasyshë jetën e tyre shumë të mundimshe.
Ata kanë krijuar diçka në kohrat e vështyra pas LIIB dhe pas komunizmit .
E tani të rrëmbehet e gjith ai mund është mëkat dhe duhet të gjikohet siapas normave të njohura njerëzore dhe shtetërore.
Ky treg botrorë në të cilin po jetojmë është be e pa mundur të koltivohen ndjenjat vëllazrore.
Ky treg botërore vetëm se po kultivonë krizën dhe frigën prej ardhmërisë.
Njeriu nëse i frigohet ardhmerisë ai ka humbur gjithçka që mund të posedojë si krijese ontologjike e Zotit.
Frika e ben që të humb edhe vlerat më rudimentare të njerzimit dhe ata kombëtare xbehen dita tites.
Sepse shkenca e psikologjise konstaton se njriu kur fillonë të humbe dhe hazardoje ai shkonë dëri në fund dhe e kundërta kur fillonë të përparojë ai dëshironë të arrijë kulmin e sukseseve.
Këtë fenomënë e vërejmë në të gjitha lemite.
Prandaj , kemi kujdesë!?
Kuptimi dhe njohuriteë që të bëjnë të frigohesh nga rruga në të cilen ti
po ec me siguri ti nje ditë d’te ndërrosh drejtimin tënd.
Prandaj duhet bërë gjithçka në vitin 2022 që të mos frigojmë brezat e rinjë nga persektiva jonë e ardhshme.
Të i inkurajojmë dhe të i përgadisim si model i mrekullueshëm i perspektivës dhe zhvillimit tone pavarsisht propagandave dhe kurthit që fabrikohet mbi rininë tone dhe mbi studentët tanë .
Kurani vazhdimisht po na paralajmeron me fjalën (La tekknettu …) që të mos humbim shpresat në mëshirën dhe suportin qiellorë, të Zotit.
Sepse vetem fuqia destruktive e djallit është ajo e cila i frigonë njerëzimin nga humbja dhe mos suksesi ekonomik.
( ine shejattne jei’dukumul fekkre…),”Djalli është ai i cili u nxit në frikën e skamjes dhe u trasone rrugën e amoralitetit”.
Kjo gjendje padyshim se çonë drejtë mbilljes së identitetit të çdo populli dhe vendsja e çdo identiteti në një pozitë shumë delikate.
Sigurish se çdo popull ka investuar në identitetin e saj po ne si shqipatre kemi investuar goxha shume me të gjitha mundësitë dhe kapacitetet.
E tani, përnjëherë e gjith kjo kala të rrënohet është një teori e pakuptimt dhe e pa logjikshme.
Dhashtë Zoti nuk d’ta lejojmë që dikush ta keqpërdorë për çështje hedoniste dhe karrieriste!
Të heqim dorë nga vlerat tona d’të thotë të humbish çdo gjë që ke pasur.
Dhe tani po kaloshë në një treg i cili vetëm po të kultivon frikë dhe trishtim.
Humbja e ndjenjave për të jetuar sië dhe njerëz dhe jo si kundërshtarë po humbin realitetin nga frika e krizës dhe e realitetit ekonomik.
Sistemi kapitalist sikur po rezikon gjithçka që quhet vlera e njerzimit.
Është metëvërtetë keq të mendoshë se njeriu ka humbur vlerën e tij si qenje njerëzore dhe ku shumica po humbin ndjenjat humane duke e konsideruar veten si mbeturina recidive të cialt transportohen sipas dëshirës se dikujt dhe jo siaps rendit dhe rregullit.
Në vitet e ‘ 95 qarkullonte nje shtos urabn ne bulevardet e damaskut apo fraze e lansuar kunder pushtetit të asaj kohe, duke etiketuar qytetaret vetetn si (kijsus zebale!?) si mbeturina në rrugë.
Në atë kohë nuk e kuptonim këtët kategorizim nga qytetarët e Ssiris që kohën ë fundit shumë vuajtën.
Por, tani pas shume viteve kjo u bë realitet dhe tani po kuptohet qartë.
Pse, të lejohet që sistemi demokratik të pësojë këtë rramje drastike në aspektin e barazisë dhe drejtësisë.
Pse njerëzit të mendojnë se janë zhvendosur nga familja njerëzore.
Pse njerzit të zhvendosen nga karakteri i tyre human dhe njerëzore.
Pse njerëzit të dishojnë në figurat e tyre publike.
Dhe pse sistemi partiak apo ai pluralist te kaloje ne subject individual dhe privat.
Për këtë nuk jemi dakorduar!?
Kush e bëri që rekomandimet dhe mkanizmi shpirtërorë i kishës dhe të xhamise të pësojë debakël dhe të mbillet mbrenda vetëetes.
Kjo ku na çonë neve si njerës dhe qytetarë dhe se fundi si shqiptare.
Njerezit janë e vetmja qenje, qe genjen, njeri tjetrin.
Asnje krijese tjeter nuk genjen!
Por, ama, nga ana tjetër jemi
e vetmja qenje e gjallë që punon për bashkimin dhe unifikimin e qëndrimeve bashkëkohore e ai eshte “Njeriu”.
Ateherë pse njeriut të i merret kjo e drejtë e bashkimit, e përparimit dhe e bashkëveprimit.
Të gjithë shpresonim për një bashkim evropjan ku ato shtete po punojnë në procedura të tilla për anatrsim në BE.
Njerzit ishin të vetedijshëm se nuk sinonin bashkimin e popujve si terësi gjeografike por arritën besimin ne nje bashkesi te Unionit Evropjan në saje të Bnakave dhe programeve ekonomike , bujqesore dhe tregtare.
I gjith ky kombinim i shkencës së bashkimit evropjanë po humb më kuptimin e saj.
Edhe ne që shume pak ndoshta kemi kontribuar ne këtë sistem demokartik të unifikimit te Bankave po indinjohemi si shqiptarë, atëherë si qendron puna me francen, italine, gjermanine etj.
Ishte për të u habitur kur shikonim nga dritaret se si njerëzit nga dritarja fishkellonin mjekët dhe spitalet për pa aftësinë e tyre në qytetet e perëndimit.
Gjithçka mund të besonin por këtë jo!?
Si mundet të shilet me dy kembë betimi i Hipokartit!
Të fishkellohen mjekët dhe puna dhe menaxhimi i tyre jo i analizuar sa duhet në aspekt ndërkombëtarë.
Deri këtu erdhëm thotë një perendimorë … edhe mjekesia në lojra të ndryshme ndërkombëtare të tregut, kjo është e pamundur për t’u besuar.
Kultura dhe informimi jonë është shume minor dhe sekret nga rrethanat botrore dhe ndoshta është edhe mirë si shqiptarë pse habitemi.
Kjo ndoshta tregonë për çiltërsinë e shpirtit dhe dinjitetin tonë të pa prekur nga e liga, konfuzioni, dyshimi dhe trubulencat e kohës.
Shpresojmë të ndryshojnë gjërat dhe Zoti d’te shfaq mirësinë e Tij, nëse ne tregojmë mëshirë për njëri tjetrin si një bashkësi njerzore e falur nga Ai -Krijuesi Apsolut i Gjithesise.
