ATRIBUTET E EGOCENTRIZMIT

Taxhudin Hamidi-Tetove


Ne menyre konstante perballemi me role te ndryshme ne shoqeri dhe ne institucionet e shtetit.

Kohen e fundit kodi pozitiv ne demokraci dhe ne udheheqjen civile po rrendehot nga shfaqja e egoizmit dhe konceptit egocentrik te shume individeve tek ambijenti shoqerore shqiptare dhe me gjere.

Ky koncept egocentrik, perfid apo kjo veti e fshehur negative eshte nje dukuri qe vazhdimisht kerkon trajrim perfekt nga te gjitha kategorite e profileve dhe gjithashtu kontribut i te gjitha  strukturave qe kemi permbrenda popullit dhe shtetit.

Duke veshtruar kete dukuri nga shume aspekte eshte konstatuar si nje e keqe qe demtone me shume se lufta.

Sepse lufta ka fillimin dhe mbarimin e saj.

Ndersa,egocentrizmi qe shkaktone epersine mbi te gjithe me unin dhe veten e tij behet nje monstrum qe duhet kerkuar derman.

Egocentrizmi si nje fenomen ku deshirat e individit realizohen mbi shfrytezimin e nevojave te hallexhinjeve dhe nevojtareve.

Keta individ qe perqendrohen ne interesin petsonal duke shfrytezuar konjuktura te ndryshme realizojne ne forma latente pasionin apo vetine e tyre egocentrike.

Pasqurimi i ketyre individeve  ushqene mendesine se gjithcka rrjedh nga ata.

Se ata jane figira eklatante e menaxhimit dhe suksesit.

Ne sot duhet bere perpjekje se si te shpetojme nga udheheqes egocentrik.

Shpetimi i veyes dhe i shoqerise nga kurthi egocentrik eshte nje domoshoshmeri te cilen na kerkon identiteti jone shqiptate dhe normat e fese islame.

Egocentrizmi ne moment kur shndetohet ne kategori grupore ai behet edhe me implikues dhe influenca e tij shkakton edhe me shume deme dhe hape drama te pa kontrrolluara.

Ne ideolektin e imamit (prind) shpesh ndegjoja shprehjen  megrure.

Kur deshironin te vlersonin  ne njeti i cili sillej si i pazevendedueshem dhe kishye dedhire te showerohej me te pasur (firma) e vletsonin se ai eshte megrure ose enanij-egocentrik.

Njeriu egocentrik qe mendone dhe veprone se gjithcka reciklohet dhe rrjedhe nga ai apo ai grup, pamundesone rritjen e nivelit te konvergjences mes njerezve apo organizates me te cilen ai udheheq.

Konstatimi i shume studjueseve eshte se egocentrizmi apo njeriu megrure sic e perdornin ne gjuhen arabe prinderit tane eshte nje goditje  e forte permbrenda stabilitetit  te bashkesise.

Njerezit qe jane egocentrikn shfrytezojne firma,donacione dhe njetez te pasur per te realizuar ambicjet e tyre ne dem te bashkesise njerzore.

Gjithashtu eshte rever i ngjitur eternal tek njerezit egocentrik per aftesine dhe deshiren e tyre per percarje te popullit dhe te xhematit si nje kategori organizative me veteiniciative.

Per te shpetuar nga egocentrizmi personal Mudamedi Alejhoselam ka thene:”Te deush pet te tjeret ate qe deshirone per veten tende”.

Nga shume raste islamin e shohim si nje fe e cila per qellim ka rritjen e nivelit te konvergjences dhe bashkimit.

Prandaj, edhe islsmin e shohin si fe te bashkesise.

Nga paradigmat e modernitetit liria eshte gje qe shpjegohet me parimin e barazise.

Per fat te keq egocentrizmi nuk lejone barazine ne nje kolektivitet.

Gjeografija ku ka lindur Muhamedi dhe zbritja e  shpalljes eshte nje vend i vecante dhe e shkeputur prej qyteterimeve antike te meparshme egocentrike.

Zbritja ose shpallja e Kuranit nuk u shfaq ne Ameriken Latine apo Ballkan.

Ai  u shpall ne hapsirat  shume me te aferta  si Egjipti,Mesopotamija,Irani dhe India por jo ne  mbrendi te tyre.

Feja islame duke ushtruar nje koncept 

jo-egocentrik ka mundesuar qe te gjitha qyteterimet antike kane gjetur hapsire jetike brenda qyteterimit islam.

Shume qarqe po mundohen te nxjerin islamin jashta zhvillimeve te tyre.

Islami nuk mund te funksionoje si nje element i varur nga rrjedhat e ndryshme politike.

Programet e ndryshme dhe institucionet qe merren me rendin dhe organizimin e jetes duhet te qendrojne permbrenda ligjeve dhe porosive te Kuranit dhe jo anasjelltas.

Sot zhdukja e mbivlersimit apo egocentrizmi eshte nje perpjekje e pazevendesueshme e cdo individi.

Per te rrumbullaksuar kete ide ju ftoje te analizoni dhe njekohesishte te i referoheni sistemit te vakefit ne realizimin e namazit te muslimaneve brenda objektit xhami.

Qe ne fillim do te vereni se dyert e xhamise jane te hapura qe nga mengjesi e deri thelle ne mbremje.

Kjo tregon dhe apelon se secili njeri i rritur eshte i barabarte dhe i lire.

Privilegji arrihet ne baze te angazhimit dhe perpjekjes.

Ne nje hadis Muhamedi Alejhiselam ka thene:”Ai i cili eshte ne ssaf te pare ka shperblimin e nje deve;

Ai i cili ka arritur ne ssaf te dyte ka shperblimin e  nje lope;Ai i cili eshte ne ssaf te trete ka shperblimin e nje dele;

Ai i cili eshte ne ssaf te katert ka shperblimin e njd pule dhe;

Ai i cili eshte ne ssaf te peste ka shperblimin e nje veze”.

E gjith kjo tregone se Zoti ne forme konstante motivone robet e vet qe te angazhohen ne menyra te ndryshme maksimale per te arritur suksese.

Ndersa nga ana tjeter ky angazhim dhe aktivitet i motivuar larte me nivelin e perfitimit material pamundesone atribitet e egocentrizmit.